ÖMÜR DEDiĞİN

1.bölüm

     Evleri Asma ağacıyla örülmüş dam başında aslanağzı ve menekşe saksıları sıralanmıştı .Asmanın altındaki traktörü taksi niyetine kullanırlardı  Dambaşında Mustafa dedemin bakırdan bir ırbık ve leğeni abdest almak için her zamanki yerindeydi.
       
       Rahmetli Mustafa dedem ve sevgili eşi Aynımah nenemin(anneannemin) evine bir ziyaret edelim.Anneannem meslekleri çiftçi olmasından sebep çok severdi toprağı hatta kemik erimesinden sol kalçası kırılmasına rağmen toprağı eşeledi durdu ömrü boyunca .Annemin dilinde tüy biterdi ne işin var senin bu halinle bağda bahçede diye.Annem her akşam alaineğinin sağdığı sütten 1 kilo ayırır oğlum mehmet bunu anneannene götür derdi .Ben o sütü götürmek için her akşamı iple çekerdim.Anneanneme ilgim başkaydı çok sevecen , bembeyaz bir yüzü vardı kardeşimle sütü vermeye gittiğimizde bir başka oluyordu yüz ifadesi.

     Geldinizmi kuzucuklarım diye ünler kalkmaya çalışırdı resmen .Her zamanki kırık kalçasıyla yattığı karyolasında karşılardı bizi.Dedem evdeyse sadııık torunlar gelmiş diye ünlerdi Mustafa dedemi. Evde değilse Alırdı dört bacaklı bastonunu düşerdi önümüze.Önce karyola başlığını kaldırır o eski çiolatalı lüks şekerlerden veririrdi.Anneanne dedim neden Mustafa dedemi dayımın adıyla çağırıyorsun.Cevap vermedi annene sor bu soruyu dedi.

     Sonra eski kerpiç evlere ek tahtadan yapılmış mutfağa geçti ,bakracı aldı ,döktü icine bir kilo sütū.Yikamak istedi boş çiti bakırını ama biz buna izin vermedik tabi.Buzdolabina koydu sütü geçti karyolasının yanına .

      Gidecekmisiniz oturacakmısınız dedi.Biraz oturalım dedim.İyi madem dedi ben şu Kuranin sayfasın bitivereyim dedi.Nenemi okutmamış babası okuma yazma bile bilmiyordu.Nene sen Kuran okumasını bilmiyorsunki dedim .Her ayetine bakarak IHLAS suresini okuyom dedi.Hatim oluyor dedi.Rahmet li babam öyle demişti dedi.Nene dedim baban ne iş yapardı dedim.O da hocaydı dedi.Babam gibi imammiydi dedim.Õyleydi ama baban gibi maaş almiyordu dedi .Ahali tarhana bulgur yakacak odun gibi ihtiyaclarını getiriyodu dedi .

      Sonra kırık kalçasiyla bahçeye geçti .Bir dizinin üstüne çöktü dığer ayağını uzattı aldı çapayi eline vurmaya başladı toprağa.Nene dedim senin her tarafın ağrımıyormu bõyle dedim.Nenem bana baktı gülümsedi.O gülümseyince benim sırtımdaki hayat yükümü alıyodu sanki.Tebessümün fiyatı varmı ? Ve şöyle dedi."Nenem dedi ben toprağın üstündeyken bütün ağrılarım gidiyo "dedi.

    Eve geri döndük biz kardeşimle.Hemen annneme neden nenem dedeme dayımın adını söyleyerek çağırıyor dedim.Saygısından oğlum dedi.Nenen beyine emir olmasın gibicesinden sadık dayının adını çağıriyordu.Hemde en küçük evladının adını.Yani kizim sana söylüyorum gelinim sen anla hesabı.

Ruhuna bir fatiha gönderiverseniz mutlu olur belki.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Asirlik cinar Çesme mahallesinin Haci musa camii nin bahcesindeydi o çinar.18.asirda camiinin temeli atilirken dikildi belki o fidan.Ne savaslar gordu ne medeniyetler gordu otarih kokan koca cinar.Dili olsada anlativerseydi dokulseydi nameler.Eski tarihlerde oranin merkez camii konumunda olan bahcesinde ne cenazeler kalkti ne mevlutler okundu golgesinde kim bilir.Yazin camiini bahcesinde kuran kursunda molalarda kovugunda saklanirdik saklanmbac oynarken.Bagrina basardi orterdi bizi saklardi adeta sobelenmezdik hic.iki buyuk kovugu vardi hamile kalamayan hanimlar bir bebegi alir bir kovundan sokup obur kovugundan cikartirdi hamile kalip bir bebem olsun diye.kimilerine gore batildi kimilerine gore Allahtan bir vesileydi o koca cinar.Dikenli kozalaklarindan mermi yapar savascilik oynardik oyunumuza ortak olup cephane uretirdi bize.Çocukken oralarda  keci guderdim. keciler zarar vermesin diye nobet beklerdim golgesinde.Kaybolan oglaklarim olunca telaslanmazdim hic yazin sicagindan bunalm
Devamı
 Mavi Bisiklet Röntgen odasına sedyede boylu boyunca yatan on üç yaşlarda bir çocuk girdi. Ailesine sorunca nesi var diye , bisikletle arabanın altına girmiş dediler hıçkıra hıçkıra ağlayarak .Çocuk yarı baygın yarı uyanıktı . Bazen sayıklıyordu kendi kendine. Film çektiğim her bölgede kırık çıkyordu. Belkide iç kanamada vardı. O gün nöbet yorgunluğuyla eve varınca oğlum karşıladı kapıda beni . "Baba , bana bisiklet al , 21 vitesli olacak yokuş aşağı sallandım mı pedal boşa dönmeyecek , rengide mavi ,26 jant olacak " dedi. 7 yaşlardaydı o zamanlar . Nöbetteki acı manzarayı düşündükçe nasıl alabilirdim ki o bisikleti oğluma. Almak istedim ama alamadım işte.  "Oğlum daha yaşın küçük .Korkuyorum başına bir şey gelecek diye biraz daha büyü sonra alırız" "Baba! korkunun ecele faydası yok. Bence sende o bisikleti alacak cesaret yok. Sendeki olmayan cesaretle ben o bisikleti alacağım göreceksin." "Nasıl olacakmış o iş" "Bilmiyorum ama tek bildiğim
Devamı

BABALAR AĞLAMASIN Ben babamın ağladığını hiç görmedim, tâ ki o kor gibi düşen hadiseye kadar

  BABALAR AĞLAMASIN Ben babamın ağladığını hiç görmedim, tâ ki o kor gibi düşen hadiseye kadar. Ben gördüm ki babaların ağlaması için ya büyük bir felaket ya da olağanüstü bir olay olması gerekiyormuş. Benim babamın babası Hafız dedem vardı. Hacı Hafız Mehmet Çakır. Gölhisar'ın evde radyodaki müftülüğün verdiği yayın döneminin başladığı zamanlarda mukabele okurdu. O zamanlar Gölhisar'ın sayılı hafızlarındanmış demek ki emekli olmasına rağmen müftülük rica ederdi okuması için. Herkes evinden dedemin ezberinden okuduğu Kuranı takip ederek hatim yapardı. Hemen hemen hergün cüzlerce ezberinden Kuran okuyup, Babanneme takip ettirirdi. Ettiği hatimlerin haddi hesabı yok. Ne zaman yanına varsam elini öpmek için düşünürdüm abdestim var mı diye. Adam resmen ayakta yürüyen Kur-an'dı. Yaşlanan Allah'ın emaneti dediği bedeni en ufak hastalıkları bile kadıramaz oldu. Şeker hastalığının ardından by pas ta olunca iyice tâkati azaldı. Şeker hastalığı gözlerinde ki damarlara sirayet edi
Devamı