İmam-Hatip
Dışarıda hava çok soğuktu .Pazartesi sendromuyle birlikte yorganın ağırlığı ve verdiği sıcaklığın etkisiyle kalkasïm gelmiyordu bir türlü yataktan. Annem Kahvaltıyı hazırlamış hadi kalk okuluna geç kalacaksın diyordu.Kaza ,kudret nefsimle mücadelem sürererken kalk ve korkut dedi içimden bir ses.Guzinede kaynayan çayın sesiyle birlikte ısınan bazlama ekmeğinin kokusu sarmıştı odanın içini.Teryağının bazlamanın üstünde ısısından dayanamayıp erimesi bilirmisiniz.Ben tereyağı olayım bazlamada bir anne ,baba,arkadaş yada bir sevgili .Erimezmi karşısında onun verdiği sıcaklıkta.Kahvaltıyı yaptıktan sonra soğuğun etkisiyle kaskatı kesilmiş çamurlu yolun üzerinde yürüyordum . Bir defter bir kitap tutan mosmor kesilmiş sol elimin acısıyla askılı çantamı almamamın pişmanlığı vardï üzerimde.Gūneş bir doğsa erimezmi bu kaskatı kesilmiş çamur.Sizin kalbinizde kaskatı kesildiği oluyor mu hiç. Sabredin. Demekki sizin üzerinize de güneş doğacak ne güzellikler ne mutluluklar olacaktır kimbilir.
O gūn 28 şubat soğunun sancısını çekiyordu gittiğim Gõlhisar İmam Hatip okulunun bahçesi.Sincanda tank yürütülmüş ,güya darbe yapmışlar kendi çaplarında birileri.Herkezin yūzünde bir korku ve endişe ifadesi.Kaskatı kesilmiş yürekler sıraya geçiyordu istiklal marşını söylemek için.O dönemin müdürü Ali Ekinci soğuk kanlı ama yüreği kan ağlıyordu hissedilebiliyordum çünkü.Her zamanki nutkunu atamadı o gün. Sadece "bu okul size önce ahlak öğretecek"diyebildi.Biz erkek öğrenciler girmiştik sınıflarımıza ama kız öğrenciler girememişti o gün.Çünkü bizim girdiğimiz Kuranı Kerim dersinde emir vardı kadïnlar örtünsün diye.Açamadılar başlarının örtüsünü.Biz erkek õğrenciler ve dersimize giren hocalar işleyemedik dersleri.Hocalarımız yutkunamıyordu bile bırak ders işlemeyi.O dönem alıyordu babalar çocuklarını İmam hatiplerden. Çünkü bütün üniversiteler kapatmıştı kapılarını imam Hatiplilere.Hatta babam da dayanamadı oda gitti Ali Ekinci müdürümüzün yanına .Hocam demiş "durum vahim benim oğlanı alsam liseye yazdırsam olurmu "bütūn çekingen haliyle .Babamda imam hatipliydi biliyordu çünkü imam hatip ruhunu.Ali Ekinci müdürümüz "Hocam sen bari yapma"demiş.Babam bütün vücuduna sarmıs mahcubiyetle dõnmüş oradan .Ben sonradan öğrendim tabi bu olayı.Önceleri kızıyordum çünkü babama beni neden imam hatipden almıyorsun diye.Şimdi pişmanmıyım diye sorsanız değilim derim.Çünkü kaybederdim o imam hatibin verdiği ruhu.Unuturdum yaşamanın gayesini.Biz dağların yaratılma sebebini Kurani kerimden öğrendiğimizde coğrafya dersinde çözdük sırrını.Deprem olduğunda yer yüzünün dağılmasını engelliyormuş çünkü.Biz iki deniz birbirine karışmamasını Kuranı kerimde öğrendiğimizde Fen bilgisi dersinde öğrendik ayetin sırrını.Biz savaşarın sebebini Kurani Kerimde öğrendimizde tarih dersinde öğrendik ayetlerin sırrını.Ve daha nice ayetlerin sırrını idrak ettik.
Biz önce AHLAK öğrendik imam hatipte adam olmak için.O soğuk dõnemlerden geçtik sabrettik, biliyorduk çünkü bir gün gūneş doğacak üzerimize ısıtacak ortamı. Neyse fazla uzatmayayım başımdan geçen bir anıyla bu hikayemizi noktalayalım.
Biz iki imam hatipli arkadaş yolda yürüyorduk Gölhisarın tozlu kaldırımlarında.İlerlerken arkadan biri arkadaşımın ensesine vurdu bir tane.Arkadaşım döndü arkasını tanıdıktı belli ki bişey demedi tepkide göstermedi.Biz devam ettik yola ve bendeki merakla sordum arkadaşa neden sende ona vurmadın dedim.Arkadaşta "sana bir eşşek tekme vursa sen ne yaparsın " diye sordu.Bende "bir tepki göstermem heralde "dedim.Arkadaşta "bende onun seviyesine inip tepki göstermedim" dedi.O imam hatip ruhunu taşıyordu üzerinde çünkū.Biz ergen yaşlarda küfür olmazdı dilimizde.Ağzımızı eğerek konuşmadık hiç .Oturmayı, Kalkmayı,sevgiyi,saygıyı,selam vermeyi ve daha niceleri biz o okulda öğrendik.Ben buradan başta Ali Ekinci müdürümüzün ve hocalarımın ellerinden öperim.Emekleri çokdur üzerimde.
Sevgiyle kalın.
Resim;Gölhisar imam hatip lisesi
Dışarıda hava çok soğuktu .Pazartesi sendromuyle birlikte yorganın ağırlığı ve verdiği sıcaklığın etkisiyle kalkasïm gelmiyordu bir türlü yataktan. Annem Kahvaltıyı hazırlamış hadi kalk okuluna geç kalacaksın diyordu.Kaza ,kudret nefsimle mücadelem sürererken kalk ve korkut dedi içimden bir ses.Guzinede kaynayan çayın sesiyle birlikte ısınan bazlama ekmeğinin kokusu sarmıştı odanın içini.Teryağının bazlamanın üstünde ısısından dayanamayıp erimesi bilirmisiniz.Ben tereyağı olayım bazlamada bir anne ,baba,arkadaş yada bir sevgili .Erimezmi karşısında onun verdiği sıcaklıkta.Kahvaltıyı yaptıktan sonra soğuğun etkisiyle kaskatı kesilmiş çamurlu yolun üzerinde yürüyordum . Bir defter bir kitap tutan mosmor kesilmiş sol elimin acısıyla askılı çantamı almamamın pişmanlığı vardï üzerimde.Gūneş bir doğsa erimezmi bu kaskatı kesilmiş çamur.Sizin kalbinizde kaskatı kesildiği oluyor mu hiç. Sabredin. Demekki sizin üzerinize de güneş doğacak ne güzellikler ne mutluluklar olacaktır kimbilir.
O gūn 28 şubat soğunun sancısını çekiyordu gittiğim Gõlhisar İmam Hatip okulunun bahçesi.Sincanda tank yürütülmüş ,güya darbe yapmışlar kendi çaplarında birileri.Herkezin yūzünde bir korku ve endişe ifadesi.Kaskatı kesilmiş yürekler sıraya geçiyordu istiklal marşını söylemek için.O dönemin müdürü Ali Ekinci soğuk kanlı ama yüreği kan ağlıyordu hissedilebiliyordum çünkü.Her zamanki nutkunu atamadı o gün. Sadece "bu okul size önce ahlak öğretecek"diyebildi.Biz erkek öğrenciler girmiştik sınıflarımıza ama kız öğrenciler girememişti o gün.Çünkü bizim girdiğimiz Kuranı Kerim dersinde emir vardı kadïnlar örtünsün diye.Açamadılar başlarının örtüsünü.Biz erkek õğrenciler ve dersimize giren hocalar işleyemedik dersleri.Hocalarımız yutkunamıyordu bile bırak ders işlemeyi.O dönem alıyordu babalar çocuklarını İmam hatiplerden. Çünkü bütün üniversiteler kapatmıştı kapılarını imam Hatiplilere.Hatta babam da dayanamadı oda gitti Ali Ekinci müdürümüzün yanına .Hocam demiş "durum vahim benim oğlanı alsam liseye yazdırsam olurmu "bütūn çekingen haliyle .Babamda imam hatipliydi biliyordu çünkü imam hatip ruhunu.Ali Ekinci müdürümüz "Hocam sen bari yapma"demiş.Babam bütün vücuduna sarmıs mahcubiyetle dõnmüş oradan .Ben sonradan öğrendim tabi bu olayı.Önceleri kızıyordum çünkü babama beni neden imam hatipden almıyorsun diye.Şimdi pişmanmıyım diye sorsanız değilim derim.Çünkü kaybederdim o imam hatibin verdiği ruhu.Unuturdum yaşamanın gayesini.Biz dağların yaratılma sebebini Kurani kerimden öğrendiğimizde coğrafya dersinde çözdük sırrını.Deprem olduğunda yer yüzünün dağılmasını engelliyormuş çünkü.Biz iki deniz birbirine karışmamasını Kuranı kerimde öğrendiğimizde Fen bilgisi dersinde öğrendik ayetin sırrını.Biz savaşarın sebebini Kurani Kerimde öğrendimizde tarih dersinde öğrendik ayetlerin sırrını.Ve daha nice ayetlerin sırrını idrak ettik.
Biz önce AHLAK öğrendik imam hatipte adam olmak için.O soğuk dõnemlerden geçtik sabrettik, biliyorduk çünkü bir gün gūneş doğacak üzerimize ısıtacak ortamı. Neyse fazla uzatmayayım başımdan geçen bir anıyla bu hikayemizi noktalayalım.
Biz iki imam hatipli arkadaş yolda yürüyorduk Gölhisarın tozlu kaldırımlarında.İlerlerken arkadan biri arkadaşımın ensesine vurdu bir tane.Arkadaşım döndü arkasını tanıdıktı belli ki bişey demedi tepkide göstermedi.Biz devam ettik yola ve bendeki merakla sordum arkadaşa neden sende ona vurmadın dedim.Arkadaşta "sana bir eşşek tekme vursa sen ne yaparsın " diye sordu.Bende "bir tepki göstermem heralde "dedim.Arkadaşta "bende onun seviyesine inip tepki göstermedim" dedi.O imam hatip ruhunu taşıyordu üzerinde çünkū.Biz ergen yaşlarda küfür olmazdı dilimizde.Ağzımızı eğerek konuşmadık hiç .Oturmayı, Kalkmayı,sevgiyi,saygıyı,selam vermeyi ve daha niceleri biz o okulda öğrendik.Ben buradan başta Ali Ekinci müdürümüzün ve hocalarımın ellerinden öperim.Emekleri çokdur üzerimde.
Sevgiyle kalın.
Resim;Gölhisar imam hatip lisesi
Yorumlar
Yorum Gönder