ŞÜKÜR 


Dağlar beyaz gelinliğini yavaş yavaş üzerinden çıkarırken dereler şırıl şırıl coşkuyla akıyordu . Toprak terlemeye başlamış gökyüzüyle alışveriş yapmaya başladı.


Çeşme Mahallesindeki çeşmelerin hiç durmadan akması Allahın rahmetinin bir tecellisiydi . Yer yüzü yeşil halısını sermiş çiçekler bahara kanatlarını açmıştı . Yeryüzünün rengarenk ahengi insana boyacıyı hatırlatmadan edemiyordu .


Gel gelelim bu ahengin içinde yaşayan insanların kıyasıya su kavgası yapmasına bir anlam veremiyordum .Hacı Osman Sokaktaki yani halkın tabiriyle belen sokaktaki çeşmeden şırıl şırıl akan suya birileri göz dikmiş günün aydınlandığı bir gün çeşmenin şırıltısı yerine sokağı sessizlik bürümüştü . Her gün o huzur veren su sesiyle uyanıyordum . Ama o gün o gönle huzur veren ses yoktu . Çeşmenin akan suyuyla birikmiş havuzdaki son suyu inekler , dağdan inen küçükbaş sürüler içmişti . Ertesi gün hararetlerini söndürecek doğal kaynak suyunu bulamamalarının üzüntüsü kaplamıştı içimi . 


Mahallenin erkek ahalisi kolları sıvayıp çeşmenin dağdaki gözünü kontrol etmeye gittiler . Gittiklerinde kendi sokaklarına gelen hortumun kasten tıkandığını görüp gözdeki akan su başka bir boruya akıyordu .


Aralarında kinlenen oldu ve kendi aralarında konuşmaya başladılar ;


" Vay hain vay bunu kim yapmış olabilir"


"Kesin bizim aşağı sokaktaki koca köylü yapmıştır"


"Yok o yapmaz o namazında niyazında adamdır"


"Eee bizde o boruyu tıkayıp kendi borumuzu açalım"


"Olmaz bizde aynı cinliği yapmayacağız ben Allah'tan korkarım .Buraya çatal koyacağız orayada akacak buraya da akacak"


Çatal koyunca her iki sokaktaki çeşmeler azda olsa akıyordu .Aşağı sokaktaki çeşmenin suyu az akmaya başlayınca o sokağın dayılarıyla bizim sokağın dayıları bir akşam üstü tartışmayla başlayan kavga , kazma kürekle devam etti . Zor güç halim selimler, kavga edenleri birbirinden ayırdılar .


Kavga edenlerin çoluk çocuğu bir köşede hüngür hüngür ağlıyor kimi çocuklar korkudan tırnaklarını yiyordu . Hatta bir tane çocuk kendi babasının kavga ettiği adamın çocuğuyla kavgaya bile girişti .


Bu çeşme kavgası yıllarca sürüp gitti . Sonuç noldu peki ? Koca bir hiç ! Şimdi o kavga edenler bu dünyadan göçüp gitti . Akan çeşmeler de kurudu .


Şimdi Gölhisar suya muhtaç .Şimdi evlerinde su akmayanlar belediyeye veryansın ediyor  .Belediyenin birbiri arkasına kurdurduğu sontajlarla idare ediyor . Allah'a zamanında ya şükretmesini bilemedik ya da şükretmek için hala bekliyoruz . Belki bu yazı şükretmek için vesile olması duasıyla

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

BABALAR AĞLAMASIN Ben babamın ağladığını hiç görmedim, tâ ki o kor gibi düşen hadiseye kadar