Çeşmeci dedem
  Hep hatırlardım iki büklümdü. Şalvarı, yeleği ,aksakali ve  başından hiç düşmeyen takkesi  yılların anısını ,geçmişin ağırlığını taşıyordu sanki üzerinde. O ,yürekleri nasıl serinletebilirim, bir fidana can suyu verir gibi insanlarin bir yudum içtiğinde hayır dualarını nasıl alabilirim düşüncesindeydi hep. Eşeğinin semerinde  taşıdığı bir kazma bir kürek ti tek sermayesi. Dağlarda gezerken gunes butun heybetini gosterdiğinde  kavurucu yaz gunlerinde  bütün hayavannatin  , haşeratın ve Nebatatın suya ihtiyacı olan günlerde ,suya hasret çatlamış toprakların üzerinde yürürken az ileride ıslanan toprağı görünce heyecandan olsa gerek çarpıyordu yüreği. Hemen kazma kuregi alip kollalari sivayip Ya Allah diyerek dokuluyordu uzerinden ter taneleri.Kaynagi bulunca Hz. Ibrahimin Zemzem misali fiskiriyordu su. Bugün Çeşme Mahallesi'nin yaylalarında akan çeşmeler de onun sonsuza dek yaşatan eserleri çalıdan dönen kadınların kan ter içinde kaldıklarında,piknikte su ve  çay ihtiyaçlanı gidermesi için dinlendikleri alanda rengarenk kuşların ,polenden dönen arıların kara kışı düşünen karıncaların uğrak yeriydi o çeşmeler.Koyunlarin  ters dönünce düşmeyen taş misali yoğurdun sirriydi belkide  o çeşmeler. O hayati sırrını çözmüştü belki de.  Bedeninin Iki büklüm rüku da  olmasının nedeni  buydu belkide. Böğurdelikte ve cevresinde yayalalardaki  çeşmelerin  mimarindan  bahsediyorum. Hayati Sırrı çözen Ramazan Gencel
 dedemden.  Õldükten sonra da  tekrar dirilip hesaba çekileceği terazide sevap hanesine yazılacağını biliyordu her yudumdan. Hiç gitmiyor kulaklarımdan torunu  Ramazan Gencel 'in ayaklarım titreyerek verdim dediği SELASI sini.

Ruhuna el fatiha

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Asirlik cinar Çesme mahallesinin Haci musa camii nin bahcesindeydi o çinar.18.asirda camiinin temeli atilirken dikildi belki o fidan.Ne savaslar gordu ne medeniyetler gordu otarih kokan koca cinar.Dili olsada anlativerseydi dokulseydi nameler.Eski tarihlerde oranin merkez camii konumunda olan bahcesinde ne cenazeler kalkti ne mevlutler okundu golgesinde kim bilir.Yazin camiini bahcesinde kuran kursunda molalarda kovugunda saklanirdik saklanmbac oynarken.Bagrina basardi orterdi bizi saklardi adeta sobelenmezdik hic.iki buyuk kovugu vardi hamile kalamayan hanimlar bir bebegi alir bir kovundan sokup obur kovugundan cikartirdi hamile kalip bir bebem olsun diye.kimilerine gore batildi kimilerine gore Allahtan bir vesileydi o koca cinar.Dikenli kozalaklarindan mermi yapar savascilik oynardik oyunumuza ortak olup cephane uretirdi bize.Çocukken oralarda  keci guderdim. keciler zarar vermesin diye nobet beklerdim golgesinde.Kaybolan oglaklarim olunca telaslanmazdim hic yazin sicagindan bunalm
Devamı
 Mavi Bisiklet Röntgen odasına sedyede boylu boyunca yatan on üç yaşlarda bir çocuk girdi. Ailesine sorunca nesi var diye , bisikletle arabanın altına girmiş dediler hıçkıra hıçkıra ağlayarak .Çocuk yarı baygın yarı uyanıktı . Bazen sayıklıyordu kendi kendine. Film çektiğim her bölgede kırık çıkyordu. Belkide iç kanamada vardı. O gün nöbet yorgunluğuyla eve varınca oğlum karşıladı kapıda beni . "Baba , bana bisiklet al , 21 vitesli olacak yokuş aşağı sallandım mı pedal boşa dönmeyecek , rengide mavi ,26 jant olacak " dedi. 7 yaşlardaydı o zamanlar . Nöbetteki acı manzarayı düşündükçe nasıl alabilirdim ki o bisikleti oğluma. Almak istedim ama alamadım işte.  "Oğlum daha yaşın küçük .Korkuyorum başına bir şey gelecek diye biraz daha büyü sonra alırız" "Baba! korkunun ecele faydası yok. Bence sende o bisikleti alacak cesaret yok. Sendeki olmayan cesaretle ben o bisikleti alacağım göreceksin." "Nasıl olacakmış o iş" "Bilmiyorum ama tek bildiğim
Devamı

BABALAR AĞLAMASIN Ben babamın ağladığını hiç görmedim, tâ ki o kor gibi düşen hadiseye kadar

  BABALAR AĞLAMASIN Ben babamın ağladığını hiç görmedim, tâ ki o kor gibi düşen hadiseye kadar. Ben gördüm ki babaların ağlaması için ya büyük bir felaket ya da olağanüstü bir olay olması gerekiyormuş. Benim babamın babası Hafız dedem vardı. Hacı Hafız Mehmet Çakır. Gölhisar'ın evde radyodaki müftülüğün verdiği yayın döneminin başladığı zamanlarda mukabele okurdu. O zamanlar Gölhisar'ın sayılı hafızlarındanmış demek ki emekli olmasına rağmen müftülük rica ederdi okuması için. Herkes evinden dedemin ezberinden okuduğu Kuranı takip ederek hatim yapardı. Hemen hemen hergün cüzlerce ezberinden Kuran okuyup, Babanneme takip ettirirdi. Ettiği hatimlerin haddi hesabı yok. Ne zaman yanına varsam elini öpmek için düşünürdüm abdestim var mı diye. Adam resmen ayakta yürüyen Kur-an'dı. Yaşlanan Allah'ın emaneti dediği bedeni en ufak hastalıkları bile kadıramaz oldu. Şeker hastalığının ardından by pas ta olunca iyice tâkati azaldı. Şeker hastalığı gözlerinde ki damarlara sirayet edi
Devamı